تهیه و گردآوری توسط مهندسان طرح و ساخت پایدار
سقف کاذب مشبک
نصب سریع و آسان: اجرای سریع و آسان زیرسازی، قرار دادن تایل ها به صورت وزنی (بدون نیاز به اجرای پیچ) و عدم نیاز به درزگیری و رنگ آمیزی، عوامل مهم در سرعت بالای اجرای این ساختار بوده به طوری که با حداقل نیروی انسانی می توان در کمترین زمان ممکن سطوح وسیعی را پوشش داد. سرعت اجرایی بالا در کاهش هزینه های زمان و بازگشت سریع سرمایه بسیار موثر است.
حذف عملیات رنگ آمیزی: در صورت استفاده از تایل های پیش رنگ شده و یا تایل های روکش دار، عملیات رنگ آمیزی به طور کامل حذف شده و بدین ترتیب زمان اجرای کار کاهش می یابد.
دسترسی آسان به فضای تاسیساتی: با توجه به این که تایل های سقفی تنها به واسطه وزن خود در درون شبکه معلق قرار دارند، امکان دسترسی سریع و آسان به فضای تاسیساتی پشت سقف کاذب با برداشت تایل ها میسر می گردد. این ویژگی، تعمیر و نگهداری تاسیسات را در مرحله بهره برداری از ساختمان بسیار آسان می سازد.
تعمیر و نگهداری آسان: در صورت آسیب دیدگی تایل ها، نیازی به انجام عملیات تعمیری یا ترمیمی نبوده و صرفا با برداشت و جایگزینی تایل ها، آسیب دیدگی بر طرف می شود.
تنظیم شرایط آکوستیکی فضا *: یکی از کاربرد های متداول این نوع سقف، تنظیم شرایط آکوستیکی فضا از طریق جذب صوت است.
در این حالت از تایل های آکوستیک (جاذب صوت) استفاده می شود.
جهت مشاهده اجزای سقف کاذب مشبک اینجا را کلیک نمایید.
اجرای نبشی تراز
به وسیله ریسمان رنگ پاش، خط تراز سقف کاذب بر روی دیوار پیرامونی مشخص می شود. نبشی تراز در محل خود به وسیله عامل اتصال مناسب و در فواصل معین به دیوار زمینه متصل می گردد. توجه شود که سازه تراز به دو صورت قابل اجرا است; باربر و غیر باربر.
نکات فنی:
فاصله اولین عامل اتصال از انتهای نبشی تراز نباید از ۱٠ سانتیمتر بیشتر باشد.
در لبه های باربر، نشیمن گاه سازه های سپری بر روی بال سازه تراز باید حداقل ۲٠ میلیمتر باشد.
برای اتصال نبشی تراز به دیوار خشک می توان از پیچ پت یا پئ استفاده نمود (پیچ ها به استادها متصل می گردند).
در صورتی که زیرسازی در محل اتصال وجود حداکثر کنسول در سازه سپری ۱٠ سانتیمتر است. بنابراین در صورت اجرای لبه غیر باربر، اولین آویز باید در فاصله حداکثر ۱٠ سانتیمتر از دیوار اجرا شود.نداشته باشد، می توان قبل از پنل گذاری، یک نوار تسمه فولادی گالوانیزه به عرض ۱٠٠و ضخامت ٠/۶ میلیمتر را به صورت سراسری در تراز مورد نظر به وسیله پانچ یا پرچ بر روی استادها اجرا نمود تا زیرسازی در تمام نقاط در تراز سقف ایجاد گردد.
درصورت بنایی بودن دیوار پیرامونی، نبشی تراز پس از نازک کاری و بر روی پوشش نهایی گچ دیوار اجرا می شود.
درگوشه ها، نبشی تراز باید به دقت فارسی بر شده یا از قطعه زاویه داخلی یا خارجی استفاده شود. در صورتی که سطح دیوار کاشی کاری شده باشد، استفاده از نبشی با خط سایه توصیه می گردد.
اجرای آویزها
سقف اصلی متصل می شوند. برای این منظور و بسته به نوع و شرایط سقف اصلی، می توان از مهار چکشی (برای سقف های بتنی) و یا مهارهای ویژه اعضای توخالی به وسیله ریسمان رنگ پاش، محل اجرای آویزها بر روی سقف اصلی مشخص می شود. با استفاده از عامل اتصال مناسب، آویزها در فواصل حداکثر ۱۲٠ سانتیمتر به (برای بلوک های سقفی سفالی یا سیمانی در سقف های تیرچه بلوک) استفاده نمود.
نکات فنی:
قبل از اجرای هر گونه آویز، باید وضعیت سقف اصلی از نظر استحکام بررسی شود (به ویژه در سقف های تیرچه بلوک و سقف های بتنی). همچنین، برای انتخاب نوع عامل اتصال، باید از مناسب بودن آن برای سقف اصلی اطمینان حاصل نمود. در لبه های باربر و غیر باربر، فاصله مجاز اولین آویز از دیوار به ترتیب حداکثر ۴٠ و ۱٠ سانتیمتر می باشد.
نکته مهم: آویزگیری از عناصر تاسیساتی موجود در فضای پشت سقف کاذب تحت هیچ شرایطی مجاز نبوده و آویزها صرفا باید به سقف اصلی (سازه ای) متصل شوند. عدم رعایت اصول اخیر می تواند موجب ناپایداری سقف کاذب شود.
اجرای سازه های اصلی سپری ۳۶٠٠
در لبه جان این سازه، سوراخ هایی به فواصل معین جهت اتصال به آویز تعبیه شده است. در انتهای آویز یک خم (قلاب) وجود دارد که با عبور این خم از سوراخ های موجود، اتصال میان آویز و سازه بر قرار می شود. سازه های ۳۶٠٠ت در فواصل ۱۲٠ سانتیمتر به موازات یکدیگر اجرا می شوند.
نکات فنی:
برای اتصال طولی سازه ها، در ابتدا و انتهای هر سازه یک زبانه اتصال کشویی (کلیک) وجود دارد که با فرو رفتن زبانه های مذکور در یکدیگر، سازه ها درگیر و اتصال در صورت استفاده از نبشی تراز به صورت غیر باربر، اولین آویز در فاصله ۱٠ سانتیمتری از دیوار اجرا می شود. طولی میان آن ها بر قرار می گردد. اجرای آویز اضافه در محل اتصال دو سازه اصلی ضروری است.
اجرای سازه های فرعی سپری ۱۲٠٠
منظور، شیارهای قائمی به فواصل معین بر روی جان سازه اصلی تعبیه شده که سازه های ۱۲٠٠ت در فواصل ۶٠ سانتیمتر به موازات یکدیگر و از طریق شیارهای پس از اجرای سازه های اصلی ۳۶٠٠ت، این سازه ها توسط سازه های فرعی ۱۲٠٠ت (که عمود بر سازه های اصلی اجرا می شوند) به یکدیگر متصل می گردند. برای این موجود، به سازه های ۳۶٠٠ت متصل می شوند.
اجرای سازه های فرعی سپری ۶٠٠
منظور، شیارهای قائمی به فواصل معین بر روی جان سازه سپری ۱۲٠٠ت تعبیه شده که سازه های ۶٠٠ت از طریق شیارهای موجود، به سازه های ۱۲٠٠ت متصل و آن ها پس از اجرای سازه های فرعی ۱۲٠ ت، این سازه ها توسط سازه های فرعی ۶٠٠ت (که موازی سازه های اصلی اجرا می شوند) به یکدیگر متصل می گردند. برای این را به دو نیم تقسیم می کنند. بدین ترتیب چشمه هایی به ابعاد ۶٠ ش۶٠ سانتیمتر حاصل شده که تایل ها در درون آن ها قرار می گیرند.
نکته فنی: در حالتی که سازه سپری ادامه پیدا نمی کند، زبانه اتصال انتهایی سازه، در شیار سازه مقابل قرار گرفته و خم می شود. با خم کردن این زبانه، سازه در جای خود ثابت می ماند.
اجرای اجزای بادبندی
برای سقف های کاذب با سطوح گسترده، اجرای عناصر بادبندی جهت مهار حرکات جانبی (برای مساحت حداکثر هر ۲۵ متر مربع) توصیه می گردد. برای این منظور، می توان از مفتول با قطر مناسب استفاده نمود.
اجرای درز انقطاع
در سقف های پیوسته با وسعت زیاد، باید درز انقطاع ایجاد نمود. به طور معمول برای فواصل حداکثر هر ۱۵ متر در هر یک از امتداد های طولی و یا عرضی سقف های پیوسته، درز انقطاع در نظر گرفته می شود. همچنین، در محل هاییکه یک سقف کاذب باریک بر اثر شکست دیوار ایجاد می شود (نظیر محل تقاطع دو راهرو یا فصل مشترک یک سقف باریک با یک سقف وسیع)، باید درز انقطاع ایجاد نمود. به طور کلی درزهای انقطاع (که درز کنترل نیز نامیده می شوند) برای ایجاد هماهنگی میان ساختار سقف کاذب و جابجایی های سازه اصلی بنا در نظر گرفته می شوند. برای اجرای این گونه درزها در سقف مشبک، از سازه درز انقطاع مخصوص استفاده می شود.
تنظیم ارتفاع سقف (رگلاژ)
آویز سقف مشبک کناف دارای فنر تنظیم ارتفاع می باشد. با فشردن بال های فنر مذکور به سمت یکدیگر، مفتول آویز آزاد شده و می توان ارتفاع آویز را به راحتی تنظیم نمود. رگلاژ نهایی سقف کاذب پس از تایل گذاری به صورت شطرنجی انجام می شود.
نصب لایه عایق
تایل های گچی آکوستیک دارای سوراخ بوده و از طریق هدایت امواج صوتی به فضای پشت سقف، انرژی صوتی را کاهش می دهند. در صورت استفاده از لایه پشم معدنی در پشت تایل ها، جذب صوت در تایل های گچی آکوستیک به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت.
تذکر: در صورت اجرای لایه عایق، باید وزن آن را در تعیین نوع زیرسازی در نظر گرفت. حداکثر وزن مجاز لایه عایق، ۵ کیلوگرم بر متر مربع است.
تایل گذاری
پس از اجرای زیرسازی فلزی، تایل های مورد نظر در درون شبکه ها قرار داده می شوند (در صورت نیاز می توان از گیره های مخصوص نگه دارنده تایل استفاده نمود).
برای حفظ تمیزی تایل ها، توصیه می شود که در هنگام برش کاری و نصب از دستکش کار تمیز استفاده شود.
سایر نکات اجرایی
حاشیه های سقف، در زیبایی کار تمام شده اهمیت ویژه ای دارد; لذا در زمان تقسیم فضای سقف، توصیه می شود به واسطه مدولار بودن این نوع سقف کاذب، آرایش تایل ها دارای اهمیت ویژه ای است. ایجاد اندازه های برابر در برای رفع مشکلات هندسی حاشیه سقف کاذب ، می توان در پیرامون کار از سقف کاذب یکپارچه (به صورت باکس) که اندازه گذاری ها از وسط فضای مورد نظر انجام شود. و در وسط کار از سقف کاذب مشبک استفاده نمود. در این حالت، با اندازه گذاری مناسب می توان سقف مشبک در اجرای سقف کاذب مشبک، مکان یابی روشنایی ها، ادوات اطفای حریق و دریچه های تهویه در محل مناسب را بدون نیاز به برش کاری و با حفظ ابعاد مدول اجرا نمود باید پیش بینی شود.
